Zbójnicki ród Klimczaków grasował w Beskidach w XVII wieku brawurowo łupiąc nie tylko podróżnych ale i całe okoliczne wsie. Z historii tych trzech zbójnickich hetmanów mających swoją kryjówkę w jednej z jaskiń u podnóża Gorycznej Skałki zwanej dzisiaj za ich sprawą Klimczokiem można ulepić filmowy archetyp rabusia.
Wojciech zakończył swój żywot w sposób absolutnie klasyczny, został bowiem publicznie powieszony za żebro. Mateusz zbiegł w tajemniczych okolicznościach z więzienia w Pilicy, a za jego głowę wyznaczono pokaźną nagrodę, na którą skusił się jeden z jego własnych wojów. Janowi natomiast, którego banda zbójników podczas potopu szwedzkiego ocaliła miasto Żywiec, w nagrodę za pomoc udzieloną królewskim wojskom król Jan Kazimierz odpuścił wszelkie przewiny.
